Anneyle çocuk, babayla çocuk, anneyle baba, karı koca, sevgililer bu mekanizmalara birey sınırları yoksa, biz kavramı ben kavramı öldürmeye başlıyor. 'Yeterli biz olalım, ben olmanın önemi yok' Ben olmanın önemi yok ediliyor. O zaman birimiz olmadığında diğeri nefes alamıyor. Çocuk olmadığında anne kendini boşlukta hissediyor. Erkek olmadan kadın evliliğin bir işe yaramadığını hayatın anlamsız olduğunu düşünüyor. Kadın bütün gün kocasının yolunu gözlüyor. Akşam gelsin benimle ilgilensin, ben mutlu olayım gibi yüksek bir beklentiyle, akşamı gözlüyor. Akşam yorgun gelen adam kendi fiziksel rahatlama ve geçirmesini esas aldığı için kadının bu ihtiyacını karşılamıyor.
Gün boyu kendini mutlu etmek hayatı kabullenmek kendi sitemini kurmak yerine kocasına bağımlı bir kadından bahsediyoruz. Erkek içinde durum aynı; karısı olmadan karar veremiyor, hayatını sürdüremiyor, kalkıp çayını bile alıp içemiyor. Bu bağımlı ilişkiler evlilikte sorunlu ve en sağlıksız evlilikler demektir. Türkiyede en büyük problem bağımlı ilişkilerdir.
Karnede öyle 'biz bugün karnemizi aldık. Biz bugün şu okula yazıldık. Biz sınava hazırlanıyoruz.'
Peki siz kimsiniz?
Çocuğunuz sınava girecek, çocuk yok olmuş. Biz dememelisiniz. Böyle bir konuda 'biz' olmaz. Eğer siz, 'biz' derseniz çocukta sınavı, kendi sınavı gibi görmez. Çocukta sınav kaygısı oluşturursunuz. Karne fobisi artırırsınız. Çünkü artık o karne çocuğun karnesi olmaktan çıkıp; annenin kişiliği, babanın statüsü, onların kalitesine dönüşür.
Karne sadece, çocuğun bir dönemlik dönem sonu karnesidir. Bir dönemlik performansını gösterir. Karne aynı zamanda anne bananın çocuğa ilgisini gösteriyor. Eğitime verdiği değeri gösteriyor. Anne babanın ilişkisini gösteriyor. Çocuğun ruh sağlığını gösteriyor. Çocuğun varsa zihinsel bir sorununu gösteriyor. Birçok anlamda termometre görevi görüyor. İyi okumak gerekiyor. Ama bunu öğretmen ve aile arasında olması gereken bir durum. Bu sosyal medyada paylşılabicek bir gösterge değildir. Soysal medyada yayınlanan karneye, şu şekilde bakıyoruz 'notu kaç belge almış mı?' Niceliksel bakılıyor.
Bağımlı ilişkiyi asla kurmamak için; birey olacağız, çocuklarımızı bir birey gibi yetiştireceğiz. Çocuklarınızla bağımlı ilişki kurmamak için karnesine saygı duyacaksınız. Çocuklarınızın izni olmadan karne paylaşımı yapmayacaksınız. Onların karneleri ile kendi statü veya kendi ihtiyaçlarınızı gidermedeceksiniz. Çocuklarınızın üzerine yada eşinizin üzerine bir hayat kurmayacaksınız. Aile olarak yaşanmalıdır.
'Çocuğum bana yeter hayat boyu ben çocuğuyla yaşarım' diyerek koalisyon kuran anne çocuk ilişkisinde; çocuk evlendiğinde, ailede travma yaşanıyor. Hayatı boyunca hiçbir sorumluluğu almayı başaramamış bir adam, boşanma aşamasına gelince yüzde yüz mutsuz olduğu halde evliliği sürdürmek istiyor. Yüzde yüz mutsuz olduğunu kabul etmesine rağmen. Neden? En kötü evlilik en iyi ayrılıktan iyidir. Ayrılacağıma Hayatında biri olsun hiçbir ile yaramasa dahi!
Bağımlılık eş yada ilişki bağımlılığı kişinin kendini geri çekip yetersiz hissetmesine neden oluyor.
Yorumlar
Yorum Gönder