Aslında mürşit arıyorsanız çocuklara bakınız. Çocuklar günümüzde daha olgunlar. Çünkü servisi kaçırmamak zorunda çok erken kalkmaz zorunda eve kendi başına gelmek ve evde tek başına kalmak zorunda. Aslında uzaktan objektif bir gözle baktığımızda mesaiye ilkokul çağında başlıyor. Artık oyuncaklarla bile oynayamıyorlar. Eğitim ve sağlık olanakları iyi olan ülkede. Çetin şartlar altında büyümeye çalışan Çocuklar onlar.
Ömürleri serviste tükenen serviste büyüyen çocuklar. Anne babalarının yüksek sesle ve gürültülü yaşadıkları hayata uyum sağlamaya çalışan Çocuklar.
Lisans yada Yüksek lisans yapan anne babalarını izleyen çocuklar. Lisans yada yükseğini yaparken farklı bir kişilikte olan ebeveyn bittiğinde yeni bir kariyere kavuşmuş olmanın şımarıklığı ile daha farklı bir kişiliğe bürünüyor. Daha önce mazbut bir kişi iken artık kendini keşfettiğini zannedip evini çocuğunu hanımını beğenmeyen bir zavallıya dönüşüyor.
Zavallı çocuklar sürüklenip ve çırpınıp duran kendinden habersiz ebeveynleri şaşkın gözlerle ebeveynleri izlerken yapılmaması gereken hataları öğreniyorlar. Gününü kaba ve küfürlü sözlerden oluşan bir atmosferde geçiren ebeveynler elbette bu ruh halini eve yansıtıyorlar. Trafikte, sokakta, alışverişte televizyonda, sosyal medyada evinizde yada ailenizde duyamayacağınız küfürlü sözler kulağınıza değmemesi imkansız. Bu çirkin sözler muhakkak her eve iz bırakıyor, olumsuz manada.
Yetişkinler yeni keşfettikleri oyuncaklarıyla meşgulken olgun olmak çocuklara düşüyor. Bazen ceplerindeki tüm parayı çıkartıp verebiliyorlar. Yetişkinler birbirlerine gösteri ve show yapmakla okadar meşgulken çocuklar yok gibi hissediyorlar. Çok ilgilenenler dahi ki önce etrafa bakıyor. Çocuğunun çok üstüne düşüyormuş gibi görünenler bile, önce nasıl göründüklerine önem verirler. Herkes birbirine giysilerini mobilyalarını evlerini arabalarını göstermekle o kadar meşgul ki kimi evli olduğunun kimi de çocuğu olduğunun henüz farkında bile varamıyor.
Sosyallik iyi birşey fakat herkes bir birinin iç organlarına kadar birbirleri hakkında bilgiye sahip olmak sosyal olmaktan çok başka bir anlama gelmekte.
Günümüz insanı çok bilgibi gibi. Fakat çözümsüz bilgiye sahipler. Kimse kimsenin yarasına merhem olmak için birbirinin durumunu merak etmiyor. Karşısındakinin ne kadar düştüğünü görmek için ilgileniyormuş gibi görünüyor. Bilge gibi görünenlerde bu işi para için yapıyorlar. Tabiki kilometreyi açarak ağızlarını açıyorlar. Yani ne kadar para o kadar yardım.
Bir kendi hamlığınıza, birde çocukların olgunluğuna bakın. Bilmek değil, olmak gerek.
Yorumlar
Yorum Gönder