Memuriyet insanı yeni şeyler üretmek noktasında kısırlaştıyor ve köreltiyor. Kolay yoldan para kazandığınız için herşeyi satın alıyorsunuz. Buda mevcut yeteneklerinizi körelmesine sebep oluyor.
Dışarıdan yenen ve çoğu israf edilen yemekler hem sağlıklarından, hem kişiliklerinden, hem yeteneklerinden hemde damak tatlarından çok şey alıp götürüyor.
Herşeyden önemlisi hayatlarından çok şey alıp götürüyor.
Belirli kalıplarda yaşamak zorunda olduğumuz için tıpkı japonya daki kare karpuzlar gibi vitrine ve raflara uygun birbirinin aynısı olan nesneler haline geliyorlar. Düşünme yetenekleri çok az olan bu gruplarda, biri bir şey aldı veya yaptığı zaman hepsinde domino etkisi yapıyor.
Kişisellik ve bireysellik düşünce bazında nerdeyse yok. Olumlu ve içi dolu bir bireysellikten bahsediyorum.Davranış olarak insanların bazen beraber hareket etmesi gerekir. Ama kişiliğinizi bir diğer tabirle tabiatınızı bilmemek ve ona göre hareket etmemek sizi insan olmaktan çıkartıp nesneleştirir.
Çok önemli denilen şey, idarecinin önem verdiği şeydir. İdareci gider o önemli mesele rafa kaldırılır. O varken kıyametler kopartılan mesele, O gidince ardından bile bahsedilmeyen bir projedir. Yani üretkenlik diye birşey yoktur. İnternet ortamında günlük verilerin değiştiği bir yerde, o verileri göstern excel kitabı bastıracak zekaya sahip zihinsel engellileri idareci yapacak kadar spastik bir çalışma şeklidir. Yani kitap çıktığında veriler 30 kere 40 kere değişmiştir. Ama elimizde hiçbir işe yaramayan kimsenin dönüp bakmayacağı bir excel kitabımız vardır.
Ah ah profesyonellikten uzak akraba torpiliyle işe girmiş bir canlının, sınavlarla girmiş ve işini bilen, profesyonel kişilere işi öğretmeye çalıştığı meslektir memuriyet
Yorumlar
Yorum Gönder