Bazı dindar görünen kişilerin başına birşey geldiğinde o onların imtihanı olur. Onların dışındakilerin başına gelince onlar kötü oldukları içindir. Onlar melektir günahsızdır. Onların dışındakiler her hareketiyle günahkardır.
Dinle vurmak diye, buna denir. Bu davranış, tam bir dinden tikdinsirme hareketidir. Hemde birinin canı yanarken, özellikle olayın sıcağıyla mağdur kişiyi irşad ettiklerini zannederken dinin kesinlikle reddeceği iğfal ederler. İğfal Allah katında makbul bir davranış değildir. Öyle ileri giderler ki; bir kişinin hayatına mal olabilecek kriminal hata yaparlar. Dindar bile olsanız bu din sömürücüleri ile aynı dinden olmak bile istemezsiniz.
İmanınız kuvvetli bile olsa isyan edebilirsiniz. Çünkü böyleleri tam bir çirkeftir. İnsan din konusunda yada herhangi bir konuda ona yönünü dönüp bakmak istemez. Örnek olursa herkes ona bakmak ister. Ona benzemek ister. Ördek olursanız insanlar sesinizden kaçar. Herşey dozunda ve kıvamında güzeldir. Kulağınızda ciyak ciyak öten bir ördeği bir süre sonra duymaz olursunuz.
Tabi birde "şefkat tokadı" var. Bu kelime söyleyen çok mübarek bir insansa, hiç dedikodu yapmıyorsa, yaptığı iyiliği hayra geçiyorsa o insanlar değerlendirebilir. Yani evliyalar. İyiliği mutlak bir menfaat için yapan insanların böyle bir değerlendirme yapması kalbinin karanlığını göstergesidir. Bunlar bakınca aslında aynaya kendi akıbetine bakıp, kendi durumu hakkında yorum yapıyordur. Sen şusun sen busun diyen insanın kalbinin karanlıklarından konuşuyordur. Güzel söz söyleyemeyenin kalbinde güzellik yoktur.
Böylelerinden düzeltemiyorsanız, uzak durmak lazım. Din çok ama çok hassas bir konudur. Başkalarıyla uğraşmak yerine bu kişiler ben dışarıdan nasıl görünüyorum, insanlar tarafından itici görünüyor muyum diye düşünüp içinize yönelmesi gerekirken. Ama bu tipler iflah olmaz tiplerdir. Bunlar din polisleri din askerleri zannetiklerinden kendilerini. Günahkâr dedektifliği yaparlar.
Sanki Allah bunlara çetele tutma vazifesi vermiş, insanların sağında solunda sevap günahları yazarlar. Bu dünyada cehenneme gönderirler yada cennete. Bu sahte keramet sahibi anneler kutsal kadınlar değillerdir. Lut'un karısı bir peygamber hanımı olduğu halde Hz. Lut'un kızlarının annesi olduğu halde cehennem ehli olmaktan kurtulamadı. Kızları hakkında (Hz. Nuh'un karısı ve oğlundan bahsedildiği gibi ) Eğer kızlarıda cehennem ehli olsaydı. onlarda kurtulamamış olurdu. Kimin kurtulacağı i yalnız Allah bilir.
Allah öcü değildir. Aciz değildir. Cahil değildir. Dünyadaki işlerini yapacak günahkâr insanları sekreter diye belirlememiştir. Allah'ın bu zavallılara verdiği hiçbir görev yoktur. Herkes kuldur.
Allah herkesi tek tek ele alıp değerlendirecek. Herkes kendi amelinden hesap verecek. İnsanları anneler yaratmadı, Allah yarattı. Bir kadın evladını devamlı kötülüyorsa, cehennemle korkutuyorsa bu iyi olduğu için yada kalp gözü açık bir insan olduğu için değil; kalbinin kiri ağzına yansıdığı içindir. Sizi cehenneme korkutuyorsa cehennem gibi kalbi olduğu içindir. Siz bütün şartları yerine getiriyorsanız bu sizin cehennemlik olduğunuzu göstermez.
Böyle düşünceler evlatları ümitsizliğe düşürür. Ümitsizlik ise ölümdür. Herşeyi sadece Allah bilir. Allah'ın affetmeyeceği günah yoktur. Bozuk bir kalbe peygamber gelse düzelmez. Anneniz günde kaç kere aşağılıyor sizi cehennemle korkutuyor annelik hakkıyla vuruyorsa merhametsizliğindendir. Allah ise çok merhametlidir. Yönünüzü sadece ona dönün. Siz, merhametsiz anneye değil, merhamette sınırsız olan Allah'a yönelin.
Allah siz düşerseniz sizin durumunuza gizliden gizliye sevinmez. O hiçbir kulunun düşüp sürüklenmesini istemez. Kötülüğe sevinen insan anne değildir. Çünkü hakkıyla evladının başına gelen kötülüğe laf söylemek, içten içe sevinmedir. Razı olmadığım için böyle oldu lafı da içten içe sevinmektir. Bu anne değil, hatta insan bile değil, canavardır. Unutmayın sizi Allah yarattı. Herkesin kalbine göre cennet ve cehennem var.
Yorumlar
Yorum Gönder