Bu hastalığım tek tedavisi açlıkla mücadele eden insanları düşünmek. eline aldığı pasta ve tatlıları bırakmazsa her zaman kilo almaya ve mutsuz olmaya mahkumdur. Aç insanları düşünüp yardım yapma isteği duymayan gamsız insanın midesi büyür. Gamsızlık hem kilo aldırıyor hemde kişiliği öldürüyor. Ne demek istediğimi çok az kişi anlayabilecek belkide hiçkimse anlamayacak. Çünkü herkes yeme içmeye programlanmış gibi. Çılgınca yemek yemek istiyor herkes. Herkes yediği şeyin hakkı olduğunu düşünüyor. Başkası ne yarse yesin. Kendi karnı tıka basa dolu olsun.
Aslında etkili bir iletişim kurabildiğiniz dürüst bir arkadaş tüm bu yeme çılgınlığından kurtarabilir insanları. Yapılması gereken en önemli şey iki öğün yemek ve aradaki zamanları kişinin kendini meşgul edebileceği bir işinin olması. Ne iş yaparsa yapsın. İnsanın hayatında yalan söylemeyen ve dedikodu yapmayan dürüst bir arkadaşı yada bir kişi olduktan sonra kilo alması mümkün değil. Duygusal yoksunluğun yerini yemek yemekle doldurmaya çalışan çok insan var.
Maalesef dediklerin çok doğru. Öğle yemeği yerken bile akşama ne yiyeceğini düşünen o kadar çok insan var ki. Her şey beyinde biter. Yoksa dediğin gibi asla zayıf kalmayı beklememek lazım.
YanıtlaSilKesinlikle, sürekli yemeği düşünmek metabolizmayı yavaşlatıyor. Daha doğrusu bencillik bumerang gibi kişiyi dönüp vuruyor.
YanıtlaSil